Selam,

Woensdag zijn we naar Yekatit 23 geweest, dit is een school voor dove kinderen. Toevallig was het pauze toen wij er aankwamen. Toen we de poort door liepen kwamen alle kinderen op ons af rennen, maar het was (bijna) helemaal stil, echt heel apart. Ze vinden het echt super dat je hier bent en maken dat met gebaren ook duidelijk. Op deze school zitten niet alleen kinderen die niet kunnen horen, maar ook kinderen die een andere beperking hebben. Hier hebben we een rondleiding gehad en met een aantal kinderen gespeeld. Heb echt een super gevoel bij deze school en zou er echt graag stage willen gaan lopen. Zover is het nog niet, eerst nog andere scholen bezoeken...

Donderdag zijn we naar Victory geweest, dit is ook een dovenschool. Hier was zelfs de directrice doof, gelukkig was er wel een tolk aanwezig en konden we enigszins communiceren. Doordat we op woensdag al wat gebaren hadden geleerd konden we wel een beetje met elkaar ‘praten'. Het was op deze school wat rumoeriger, de kinderen hebben geen controle over het geluid van hun stem omdat ze deze niet horen. Hierdoor kunnen er zo af en toe nog wel eens hele harde geluiden uitkomen, waar dan niemand van opkijkt omdat ze het niet horen. Naast de school was een normale school. Wij dachten dat ze buiten aan het gymmen waren, want ze hadden muziek buiten. Van een afstandje stonden we toe te kijken en wat foto's en filmpjes aan het maken. Tot de groep zich tot ons keerde en zei dat het onze beurt was. Snel overlegd en we zijn in een rondje gaan staan en hebben ze laten kennis maken met: ‘hoofd, schouders, knie en teen blalblalalaaa.. De reactie van de kinderen hier was geweldig om te zien.

S'middags naar een methyl school geweest. Op deze school zitten 12 kinderen. In een van de klassen zat een jongen die goed kon zingen/dansen/rappen en dat wilde hij ons wel even laten zien. Het zag er geweldig uit, hij begon met zingen en dansen wat er erg leuk uit zag. Vervolgens ging hij rappen wat helemaal geweldig was. Helaas mochten we op deze school geen foto's maken en niet filmen.

Vandaag zijn we naar nog een andere dovenschool geweest. Ook hier kwamen de kinderen op ons af rennen, we hebben lekker met ze ‘gesport': schommelen, bal overgooien/rollen, voetballen, badminton etc... Ik kan al steeds beter communiceren met de doven hier, vind het ook geweldig om de gebaren van ze te leren. Hoop dat ik snel meer zal leren, zodat ik nog meer met ze kan communiceren. Vervolgens hier lekker thee gedronken en werden onze namen in het Amhaars op het bord geschreven. Het gaat nog even duren voor ik dat zelf kan..

Daarna door gegaan naar een revalidatiecentrum. Hier hebben we een rondleiding gekregen en zijn we natuurlijk met de kinderen gaan spelen. Ik heb met een super lief jongetje in de rolstoel ‘gesport'. We begonnen met het overgooien van de bal, vervolgens werd het een lichte vorm van volleybal en later wilde hij koppen en met zijn voeten schieten (die in het gips zaten). Daarna zag hij een tennis bus liggen en hebben we elkaar daarin nagedaan. Echt te leuk om te zien hoe deze kinderen zich vermaken.

Ik ben door Marly Kemna benaderd die, in opdracht van de Rabobank, een stukje zal schrijven voor het december nummer van 'Dichterbij' dat als thema jongeren heeft. Ze hadden de verschillende artikelen in de 'Tubantia' en 'Op en rond de Essen' gelezen en waren hierdoor enthousiast geworden. In het artikel zal ik waarschijnlijk iets gaan vertellen over het project en de reis. Echt super leuk dat ze mij benaderd hebben, ik ga hier zeker aan meewerken!

Verder vind ik het super tof dat mensen nog steeds geld overmaken en zijn de reacties die ik van jullie krijg ook erg leuk, bedankt hiervoor

Nu snel wat drinken met de anderen, tot snel,

Merle

Foto's houden jullie tegoed, geen tijd voor want Amber wil ook graag even op internet..